Ο εξαναγκασμός σε εμβολιασμό σε άτομα άνω των 60 ετών αποτελεί έκνομη ενέργεια, η οποία οδηγεί σε προσβολή του Συντάγματος και της δημοκρατίας εν γένει!
Το εν λόγω μέτρο, το οποίο έλαβε η κυβέρνηση για τους ανεμβολίαστους πολίτες, ηλικίας άνω των 60 ετών, συνιστά απροκάλυπτο εξαναγκασμό σε ιατρική πράξη και παράλληλα, ωμό εκβιασμό με την επιβολή μηνιαίου περιουσιακού βάρους στα περιουσιακά του αγαθά, ύψους 100 ευρώ τον μήνα με τη μορφή διοικητικού προστίμου μέσω ΑΑΔΕ. Κάτι τέτοιο απαγορεύεται ρητά από Διεθνείς Συμβάσεις από το Σύνταγμα και το νόμο.
Το συγκεκριμένο μέτρο δεν δικαιολογείται ούτε από δήθεν λόγους έκτακτης ανάγκης, δηλαδή επιτακτικούς λόγους δημόσιας υγείας, επειδή ακριβώς δε νοείται χρονικά έκτακτη ανάγκη, η οποία να διαρκεί για τουλάχιστον 2 έτη! Είμαστε ξεκάθαροι: Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να υποβάλλει τον εαυτό του σε ιατρική πράξη, χωρίς δική του συναίνεση.
Οι παραβιάσεις συνταγματικών & ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Ο επικείμενος εξαναγκασμός σε εμβολιασμός μέσω της υποχρεωτικότητας που σηματοδοτεί η υιοθέτηση διοικητικού προστίμου για όσους Έλληνες πολίτες ηλικίας άνω των 60 ετών δεν εμβολιαστούν μέχρι και τις 15 Ιανουαρίου 2022, παραβιάζει σωρεία συνταγματικών δικαιωμάτων. Παράλληλα, παραβιάζει δικαιώματα υπερ νομοθετικής ισχύος, τα οποία έχει υιοθετήσει η ελληνική πολιτεία με θεσμική κατοχύρωση, μέσω ψήφισης διεθνών συμβάσεων προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Ειδικότερα, παραβιάζεται το δικαίωμα την αξιοπρέπεια, ο σεβασμός στην αξία του ανθρώπου, η ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητας, η αρχή της ισότητας, ενώ το σχετικό μέτρο συνιστά απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση, επειδή λειτουργεί εκβιαστικά απέναντι σε συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα, αφού θέτει τον “υπόχρεο” προ του διλήμματος, είτε να υποστεί ιατρική πράξη παρά τη θέλησή του, είτε να επιβαρυνθεί η περιουσιακή του κατάσταση, με την επιβολή διοικητικού προστίμου 100 ευρώ ανά μήνα. Ο έμμεσος εξαναγκασμός είναι συνεχής, διαρκής με την διοικητική ποινή να… επικρεμάται επί της κεφαλής του διοικουμένου κάθε μήνα που δεν υποκύπτει στην υποχρεωτική ιατρική πράξη. Αυτός ο έμμεσος εξαναγκασμός στοιχειοθετεί από μόνος του απάνθρωπη και εξευτελιστική μεταχείριση του εν λόγω διοικητικού μέτρου.
Τα προβληματικά σημεία του διοικητικού μέτρου που επιβλήθηκε
- Ακυρώνεται η κλήση σε ακρόαση του διοικούμενου
Για να επιβληθεί το συγκεκριμένο μέτρο και να καταλογιστεί ως διοικητικό το πρόστιμο που επιβάλλεται, θα πρέπει να έχει κληθεί ο διοικούμενος σε προηγούμενη ακρόαση από την αρμόδια Αρχή, πριν την επιβολή τού μέτρου σε βάρος του. Αυτό σημαίνει ότι ο διοικούμενος πρέπει να κληθεί να προβάλλει τις αντιρρήσεις του και τις λοιπές σχετικές απόψεις του, πριν την επιβολή του προστίμου, στην αρμόδια Αρχή δηλαδή την ΑΑΔΕ, όπως την όρισε υπεύθυνη για την επιβολή του προστίμου η ελληνική κυβέρνηση.
- Έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας
Επίσης, επειδή η σχετική διάταξη έχει ουσιαστικά κανονιστικό χαρακτήρα, θα πρέπει να εκδοθεί διοικητική πράξη από το Δημόσιο, πριν από την επιβολή του διοικητικού προστίμου, η οποία να έχει ισχυρή νόμιμη αιτιολογία, δηλαδή να αναφέρει αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους ο ανεμβολίαστος παραβιάζει το νόμο και ύστερα από αυτό, να επιβάλλει το διοικητικό πρόστιμο. Δεν αρκεί απλώς και μόνον η αναφορά στην “παραβίαση” του νόμου: Για να είναι νόμιμη η αιτιολογία της διοικητικής πράξης, θα πρέπει να αναφέρεται σε τι συνίσταται η προσβολή της δημόσιας υγείας από τον διοικούμενο άνω των 60 ετών, αλλά και σε τι συνίσταται η παραβίαση του χρέους κοινωνικής αλληλεγγύης, η οποία ορίζεται στο άρθρο 25 παρ. 4 του Συντάγματος: “Το Kράτος δικαιούται να αξιώνει από όλους τους
πολίτες την εκπλήρωση του χρέους της κοινωνικής και εθνικής αλληλεγγύης”. Επί παραδείγματι, το χρέος στην κοινωνική αλληλεγγύη μπορεί να υποστηριχθεί ότι εκπληρώνεται με τη λήψη μέτρων προστασίας, όπως η μάσκα προστασίας και η χρήση αντισηπτικού.
- Ελλιπής τεκμηρίωση
Ειδικότερα, θα πρέπει να προβάλλεται από την διοίκηση τεκμηριωμένα ότι οι άνω των 60 ετών πολίτες αποτελούν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία, παρά το γεγονός ότι λαμβάνουν όλα τα μέτρα προστασίας, τα οποία έχουν επιβληθεί από την κυβέρνηση. Δεν αρκεί ο δυνητικός κίνδυνος, η αφηρημένη διακινδύνευση, αλλά πρέπει κάποιος να είναι μολυσμένος, για να του επιβληθούν εξαναγκαστικά μέτρα υγειονομικού χαρακτήρα, όπως το συγκεκριμένο. Άλλωστε, εναλλακτικά, θα μπορούσαν και σε αυτή την περίπτωση να επιβληθούν μέτρα περιορισμού και κοινωνικής αποστασιοποίησης, όπως η καραντίνα (lockdown), μερικού ή καθολικού χαρακτήρα.
- Αντίθεση με συνταγματικές διατάξεις
Δεν διαθέτει νόμιμο έρεισμα το διοικητικό πρόστιμο, επειδή ο υποχρεωτικός χαρακτήρας του έρχεται σε αντίθεση με άλλες διατάξεις συνταγματικής, αλλά και υπερσυνταγματικής ισχύος. Συνεπώς, δεν μπορεί να εξαναγκαστεί κάποιος να υποστεί ιατρική πράξη, εφόσον δεν το επιθυμεί και ταυτόχρονα, να επαπειλείται ποινή για τη νόμιμη άρνησή του.
- Παραβίαση του δικαιώματος αξιοπρεπούς διαβίωσης
Ειδικότερα, για όσους λαμβάνουν χαμηλή σύνταξη, δηλαδή μέχρι και το ποσό των 700 ευρώ μηνιαίως, ή λαμβάνουν προνοιακά επιδόματα ανασφάλιστου υπερήλικα, επίδομα στεγαστικής συνδρομής και λοιπά βοηθήματα αρωγής και κοινωνικής αλληλεγγύης κατά οικονομικής δυσπραγίας, η επιβολή προστίμου συνιστά βαρύτατη προσβολή στο δικαίωμα αξιοπρεπούς διαβίωσης, επειδή αποστερεί τα συγκεκριμένα άτομα από τα αναγκαία μέσα για τον βιοπορισμό τους. Θέτει, δηλαδή, σε προφανή κίνδυνο την διαβίωσή τους.
Επιτακτικοί λόγοι δημόσιας υγείας: Ένα μύθευμα!
Σημειώνουμε ότι για να υφίστανται επιτακτικοί λόγοι προστασίας της δημόσιας υγείας, θα πρέπει ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης της εξάπλωσης της οποιαδήποτε ασθένειας ή ιού σε μορφή πανδημίας, εν προκειμένου του Covid-19 (κορωνοϊού) να έχει αποδειχθεί ότι είναι ο εμβολιασμός. Σύμφωνα με τις διεθνώς παραδεδεγμένες αρχές τής ιατρικής επιστήμης, τα εμβόλια προστατεύουν τα άτομα, τα οποία έχουν εμβολιαστεί και μόνο αυτά και όχι τα ανεμβολίαστα άτομα. Τα εμβόλια de facto δεν αποτρέπουν με τρόπο άμεσο την εξάπλωση της επιδημίας. Άλλωστε, με βάση παραδοχές και επανειλημμένες επισημάνσεις άλλων επιστημόνων, ιολόγων και λοιμοξιολόγων απ’ όλο τον κόσμο, δεν είναι αυτός ο σκοπός των εμβολίων.
Η δημόσια υγεία προστατεύεται με μέτρα ατομικής προστασίας, ίσως ακόμη και με ενδεχόμενους περιορισμούς των ευπαθών ομάδων. Περαιτέρω, τα μολυσμένα από Covid-19 άτομα θεραπεύονται με τις υπάρχουσες θεραπευτικές και φαρμακευτικές μεθόδους (χορήγηση “μπουκέτου φαρμάκων”, μονοκλωνικά αντισώματα, σταθερή παροχή οξυγόνου κ.ά.), δίχως να καθίσταται απαραίτητη η διασωλήνωσή τους. Σ’ αυτό το σημείο υπάρχουν καταγεγραμμένες ενστάσεις διεθνώς για τη μέθοδο της διασωλήνωσης ασθενών με Covid-19, με την αιτιολογία ότι αποδυναμώνει πλήρως το ανοσοποιητικό σύστημα, δηλαδή την φυσική ανοσία του ανθρώπινου οργανισμού και καθιστά τον οργανισμό πιο ευάλωτο και ευχερώς προσβαλλόμενο από οποιονδήποτε άλλο ιό ή από νοσοκομειακή λοίμωξη.
Εμβόλια και παρενέργειες
Τα εμβόλια που έχουν διοχετευτεί στην παγκόσμια αγορά, έχουν έρθει και στην Ελλάδα μέσω παραγγελιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η διαδικασία αδειοδότησης των σκευασμάτων αυτών ήταν πρωτοφανείς χρονικά, με αμφιλεγόμενες μεθόδους έγκρισης και δίχως τις πλήρως απαραίτητες προϋποθέσεις για την ευρεία κυκλοφορία τους. Άλλωστε, σύμφωνα με άλλες τεκμηριωμένες επιστημονικές έρευνες, είναι πιθανό να καθίστανται ύποπτα για σοβαρές μακροχρόνιες παρενέργειες, με παράλληλα αμφιλεγόμενη προφύλαξη από τον Covid-19.
Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις ατόμων, στα οποία, μετά τον εμβολιασμό, έχει προκληθεί σοβαρή βλάβη στην υγεία, όπως μυοκαρδίτιδα, περικαρδίτιδα, θρομβώσεις, νευρολογικές βλάβες και πολλές άλλες παρενέργειες. Η ίδια η ελληνική κυβέρνηση φέρεται να επιβεβαίωσε ότι γίνεται υπερκαταγραφή θανάτων από κορωνοϊό, κάτι που αποτελεί παραδοχή ότι αποδίδονται θάνατοι ασθενών σε κορωνοϊό, ενώ η αιτία είναι άλλη.
Το ποσοστό θνησιμότητας από τον κορωνοϊό που είναι αρκετά υψηλό αφορά τις ηλικίες άνω των 70 ετών, καθώς και άτομα με υποκείμενο νόσημα: Χαρακτηριστικά, η “έκθεση ημερήσιας επιτήρησης του ΕΟΔΥ” της 1ης Δεκεμβρίου 2021 αναφέρει: “Οι νέοι θάνατοι ασθενών με COVID-19 είναι 75, ενώ από την έναρξη της επιδημίας έχουν καταγραφεί συνολικά 18.234 θάνατοι. 2 Το 95.4% είχε υποκείμενο νόσημα ή/και ηλικία 70 ετών και άνω”.
Υποχρέωση του κράτους η ενημέρωση του πολίτη – Επιλογή του πολίτη η υποβολή σε ιατρική πράξη!
Στην ομολογουμένως ακραία περίπτωση του εξαναγκασμού σε εμβολιασμό μέσω της επιβολής του διοικητικού προστίμου, είναι υποχρεωτικό ο πολίτης να έχει ενημερωθεί από το ελληνικό Δημόσιο προηγουμένως, για τις όποιες ενδεχόμενες μακροχρόνιες παρενέργειες του εμβολίου. Ακόμη, η Πολιτεία έχει υποχρέωση να φροντίσει για την καταγραφή του ιατρικού ιστορικού του πολίτη, ο οποίος ελέγχεται για επιβολή διοικητικού προστίμου. Εάν ο πολίτης αυτός αποδεικνύεται βάσει του ιατρικού του ιστορικού ή/και ιατρικών γνωματεύσεων ότι κατατάσσεται σε ύποπτες ομάδες, οι οποίες μπορεί να εμφανίσουν την οποιαδήποτε ανεπιθύμητη ενέργεια ή ακόμη και ανεπανόρθωτη βλάβη από τον εμβολιασμό, τότε πρέπει να του επιτρέπεται να μην εμβολιάζεται!
Το μέτρο του υποχρεωτικού εμβολιασμού μπορεί να προσβληθεί νομικά
Εξάλλου, σε κάθε περίπτωση, το ελληνικό Δημόσιο πρέπει ρητώς να αναλαμβάνει την ευθύνη για τυχόν βλάβη της υγείας όσων υποβάλλονται σε εμβολιασμό, είτε ακουσίως είτε εκουσίως, με την καταβολή πλήρους αποζημίωσης. Δύναται να υπάρξει ρητή επιφύλαξη από τον πολίτη, που υποβάλλεται εξαναγκαστικά σε ιατρική πράξη υπό τη… δαμόκλειο σπάθη της επιβολής του διοικητικού προστίμου, για τυχόν βλάβη της υγείας του. Εν κατακλείδι, το μέτρο είναι παράνομο και δύναται να προσβληθεί, σε κάθε περίπτωση, στα αρμόδια διοικητικά δικαστήρια, με προσφυγή κατά του διοικητικού μέτρου και με αίτηση αναστολής της επιβολής του. Επικοινωνήστε με την Εύνομος Δικηγορική Εταιρεία για να μάθετε περισσότερα από δικηγόρους που παρακολουθούν καθημερινά το θέμα υπό νομικό πρίσμα συνταγματικών δικαιωμάτων του Έλληνα πολίτη και ανθρωπίνων δικαιωμάτων γενικότερα σε παγκόσμιο πλαίσιο.
